PORTRET TRUMIENNY - KULTURA SARMACKA

Polską odmianą malarstwa barokowego był portret trumienny. Był to niewielki wizerunek zmarłego, nanoszony na blachę cynkową o kształcie czoła trumny.

Eksponowanie portretu trumiennego w trakcie nabożeństwa pogrzebowego stanowiło część rozbudowanego obrzędu pogrzebowego. Do dziś zachowały się liczne portrety trumienne. Na czas pogrzebu były przybijane na przedzie trumny, a potem przenoszone do kościoła. Był to ciekawy i oryginalny przykład sztuki sarmackiej.

Cechą kultury sarmackiej była rozrzutność i życie na pokaz ("zastaw się, a postaw się").